Het schilderij toont een dynamische en complexe compositie van menselijke figuren, samengebracht in een spel van vervorming, kleur en emotie. De drie personages lijken verbonden, maar tegelijkertijd gevangen in hun eigen wereld, een metafoor voor de dualiteit van menselijke relaties: nabijheid en afstand.
De groene achtergrond straalt een sfeer van leven en natuur uit, maar de figuren, opgebouwd uit contrasterende kleuren zoals rood, wit en geel, suggereren innerlijke worstelingen en onderlinge spanning. De hand, prominent geplaatst tussen de figuren, lijkt zowel een gebaar van bescherming als een barrière. Het kan gezien worden als een poging om stilte op te leggen, een geheim te bewaren, of juist een poging tot communicatie.